Zoek binnen het forum
Vraag: Art.50WW en ontheffing
Naam: J.deP, van het Bildt (datum: 27-01-2010 13:58)
Stel:
Een plan voldoet niet aan het vigerende bestemmingsplan. De strijdigheden zijn enkel te ontheffen middels een 3.23Wro. Tevens is er een bestemmingsplan in procedure. Het plan heeft ook daar geen rechtstreeks bouwrecht maar zou met een binnenplanse ontheffing 3.6Wro kunnen worden opgelost. (De ontheffingsmogelijkheden worden dus verruimd in het nieuwe bestemmingsplan)Het college wil medewerking verlenen. Kan, nadat er een 3.23 Wro procedure is gevoerd op basis van het vigerende bestemmingsplan en waarbij is geanticipeerd op de ruimere ontheffingsmogelijkheden van het in procedure zijnde bestemmingsplan, de bouwvergunning worden verleend? Of is dit niet mogelijk tengevolge van artikel 50 Ww. Het plan zal vrijwel zeker de RvS halen.
NB. Er zijn geen zienswijzen tegen de uitgebreide ontheffingsmogelijkheden gedaan.
Reageer
Naam: J.deP, van het Bildt (datum: 27-01-2010 13:58)
Stel:
Een plan voldoet niet aan het vigerende bestemmingsplan. De strijdigheden zijn enkel te ontheffen middels een 3.23Wro. Tevens is er een bestemmingsplan in procedure. Het plan heeft ook daar geen rechtstreeks bouwrecht maar zou met een binnenplanse ontheffing 3.6Wro kunnen worden opgelost. (De ontheffingsmogelijkheden worden dus verruimd in het nieuwe bestemmingsplan)Het college wil medewerking verlenen. Kan, nadat er een 3.23 Wro procedure is gevoerd op basis van het vigerende bestemmingsplan en waarbij is geanticipeerd op de ruimere ontheffingsmogelijkheden van het in procedure zijnde bestemmingsplan, de bouwvergunning worden verleend? Of is dit niet mogelijk tengevolge van artikel 50 Ww. Het plan zal vrijwel zeker de RvS halen.
NB. Er zijn geen zienswijzen tegen de uitgebreide ontheffingsmogelijkheden gedaan.
Reageer
Re: Art.50WW en ontheffing
Naam: dennis (datum: 27-01-2010 15:01)
het is niet helemaal zuiver om artikel 50, lid 3 woningwet toe te passen omdat het artikel zegt dat het bouwplan in overeenstemming moet zijn met het in voorbereiding zijnde bestemmingsplan. Vroeger had je artikel 50, lid 6 Woningwet die de mogelijkheid gaf om bouwvergunning te verlenen die in strijd was met het in voorbereiding zijnde bestemmingsplan. Dit artikel kon je dan toepassen in dit soort situaties. Maar dit artikel is komen te vervallen. Het lijkt mij het beste om in deze situatie te wachten totdat het nieuwe bestemmingsplan inwerking is getreden aangezien je verwacht dat het bouwplan bij RvS terecht komt.
Naam: dennis (datum: 27-01-2010 15:01)
het is niet helemaal zuiver om artikel 50, lid 3 woningwet toe te passen omdat het artikel zegt dat het bouwplan in overeenstemming moet zijn met het in voorbereiding zijnde bestemmingsplan. Vroeger had je artikel 50, lid 6 Woningwet die de mogelijkheid gaf om bouwvergunning te verlenen die in strijd was met het in voorbereiding zijnde bestemmingsplan. Dit artikel kon je dan toepassen in dit soort situaties. Maar dit artikel is komen te vervallen. Het lijkt mij het beste om in deze situatie te wachten totdat het nieuwe bestemmingsplan inwerking is getreden aangezien je verwacht dat het bouwplan bij RvS terecht komt.
Re: Art.50WW en ontheffing
Naam: J.deP , van het Bildt (datum: 27-01-2010 15:50)
Bedankt voor de reactie.
Een vraag die ik mezelf stel is: Is artikel 50 van de Woningwet uberhaupt wel van toepassing? Immers, er bestaat een weigeringsgrond! Het voldoet niet aan het vigerende bestemmingsplan. Hiervoor wil het college wel ontheffing verlenen. De tekst en commentaar bij artikel 50 "Woningwet en aanverwante wetgeving editie 2009" door Drs. J. in't Hout en Mr ing. Rademaker zegt hier iets over onder het kopje "Dubbele anticipatie" Gewoon verlenen is de strekking als het planologisch aanvraardbaar is. Toch blijf ik onzeker gelezen de vele verschillende [meningen]. En inderdaad, lid 3 is heel duidelijk. Het moet passen binnen het in procedure zijnde bestemmingsplan. En dat doet het feitelijk niet. Maar is wel binnenplans onthefbaar. Wachten tot het nieuwe bestemmingsplan in werking is getreden is idd. het meest voor de hand liggend. Toch zou verlenen om verschillende redenen zeer goed uitkomen.
Naam: J.deP , van het Bildt (datum: 27-01-2010 15:50)
Bedankt voor de reactie.
Een vraag die ik mezelf stel is: Is artikel 50 van de Woningwet uberhaupt wel van toepassing? Immers, er bestaat een weigeringsgrond! Het voldoet niet aan het vigerende bestemmingsplan. Hiervoor wil het college wel ontheffing verlenen. De tekst en commentaar bij artikel 50 "Woningwet en aanverwante wetgeving editie 2009" door Drs. J. in't Hout en Mr ing. Rademaker zegt hier iets over onder het kopje "Dubbele anticipatie" Gewoon verlenen is de strekking als het planologisch aanvraardbaar is. Toch blijf ik onzeker gelezen de vele verschillende [meningen]. En inderdaad, lid 3 is heel duidelijk. Het moet passen binnen het in procedure zijnde bestemmingsplan. En dat doet het feitelijk niet. Maar is wel binnenplans onthefbaar. Wachten tot het nieuwe bestemmingsplan in werking is getreden is idd. het meest voor de hand liggend. Toch zou verlenen om verschillende redenen zeer goed uitkomen.
Re: Art.50WW en ontheffing
Naam: J. Bolte , van Yacht (datum: 27-01-2010 16:06)
In het groene 'tekst en commentaar' boekje over het omgevingsrecht staat er ook een mooi stukje over. Het is natuurlijk vreemd dat je een aanhoudingsgrond die alleen optreed bij een plan zonder weigeringsgronden kunt doorbreken met het volgen van een ontheffingsprocedure, welke juist bedoeld is om de weigeringsgrond weg te nemen...
Gaat gerepareerd worden met de Wabo, maar vooralsnog gaan we er vanuit dat er bij strijdigheid met het vigerende BP geen toepassing hoeft te worden gegeven aan een voorbereidingsbescherming (plan kan toch nooit fictief positief besloten worden). Het volgen van een ontheffing is de logische stap die daarop volgt.
Voor dit plan zul je gebruik moeten maken van een 3.23 omdat er nog geen nieuw BP is. Of je daarin anticipeert of niet mag je zelf weten, er is geen verbinding met het in ontwerp zijnde BP. Het zou uiteraard wel wat vreemd zijn om ervan af te wijken...
Naam: J. Bolte , van Yacht (datum: 27-01-2010 16:06)
In het groene 'tekst en commentaar' boekje over het omgevingsrecht staat er ook een mooi stukje over. Het is natuurlijk vreemd dat je een aanhoudingsgrond die alleen optreed bij een plan zonder weigeringsgronden kunt doorbreken met het volgen van een ontheffingsprocedure, welke juist bedoeld is om de weigeringsgrond weg te nemen...
Gaat gerepareerd worden met de Wabo, maar vooralsnog gaan we er vanuit dat er bij strijdigheid met het vigerende BP geen toepassing hoeft te worden gegeven aan een voorbereidingsbescherming (plan kan toch nooit fictief positief besloten worden). Het volgen van een ontheffing is de logische stap die daarop volgt.
Voor dit plan zul je gebruik moeten maken van een 3.23 omdat er nog geen nieuw BP is. Of je daarin anticipeert of niet mag je zelf weten, er is geen verbinding met het in ontwerp zijnde BP. Het zou uiteraard wel wat vreemd zijn om ervan af te wijken...
Re: Art.50WW en ontheffing
Naam: dennis (datum: 28-01-2010 08:01)
Artikel 50 WW blijft van toepassing ondanks dat het bouwplan in strijd is met het vigerende bestemmingsplan.
Dit komt omdat je in de bouwvergunning verschillende besluiten neem. Namelijk ontheffing verlenen van het bestemmingsplan en het verlenen van een bouwvergunning.
Op het moment dat de vergunning verleend wordt, wordt ook de ontheffing definitief verleend.
Door het verlenen van de ontheffing heb je eigenlijk geen weigeringsgronden meer. Hierdoor is artikel 50 van de Woningwet weer van toepassing.
Dus in het besluit moet je de aanhouding dan ook nog doorbreken.
Ik weet het, het is moeilijk begrijpbaar. Dat had ik ook. Maar zo moet je het zien. Op de ABW II cursus werd dit uitgelegd aan het voorbeeld van "het hutje op de hei". Ik weet niet of deze nog te achterhalen valt.
Naam: dennis (datum: 28-01-2010 08:01)
Artikel 50 WW blijft van toepassing ondanks dat het bouwplan in strijd is met het vigerende bestemmingsplan.
Dit komt omdat je in de bouwvergunning verschillende besluiten neem. Namelijk ontheffing verlenen van het bestemmingsplan en het verlenen van een bouwvergunning.
Op het moment dat de vergunning verleend wordt, wordt ook de ontheffing definitief verleend.
Door het verlenen van de ontheffing heb je eigenlijk geen weigeringsgronden meer. Hierdoor is artikel 50 van de Woningwet weer van toepassing.
Dus in het besluit moet je de aanhouding dan ook nog doorbreken.
Ik weet het, het is moeilijk begrijpbaar. Dat had ik ook. Maar zo moet je het zien. Op de ABW II cursus werd dit uitgelegd aan het voorbeeld van "het hutje op de hei". Ik weet niet of deze nog te achterhalen valt.
Re: Art.50WW en ontheffing
Naam: J. Bolte , van Yacht (datum: 28-01-2010 09:25)
Dat zou dan wel tamelijk in strijd zijn met de reden waarom we uberhaupt aanhoudingsgronden hebben... Die zijn om te voorkomen dat je gedwongen wordt een onomkeerbaar besluit te nemen terwijl je dat eigenlijk niet wilt vanwege een bepaald gevaar, of een toekomstige ontwikkeling. Vandaar dat er ook staat dat er 'geen grond moet zijn de vergunning te weigeren', want op dat moment moet je ook weigeren in plaats van aanhouden.
Wanneer je wel een reden hebt om te weigeren is er geen noodzaak meer voor de beschermende functie van de aanhoudingsgrond.
De situatie die je dan nog wel krijgt (en waar de post hierboven over gaat) is die waar je een weigeringsgrond HEBT maar er geen gebruik van wilt maken. Door het volgen van een ontheffingsprocedure geef je eigenlijk aan dat je wel wilt meewerken, en dan kun je erover discussieren of de aanhoudingsbescherming weer gaat gelden. Ze zou ook al geldt ze nog steeds volkomen nutteloos zijn, omdat dit plan geen bescherming nodig heeft. Het is geen gebonden beschikking meer. Ook hoef je, wanneer je van mening bent dat de aanhoudingsgrond van toepassing is, niet meer te doorbreken omdat op grond van 3b de aanhouding eindigt bij het voeren van een ontheffingsprocedure. En dat laatste is het hele vreemde aan het verhaal, want waarom zou je eerst iets nutteloos van toepassing verklaren om daarna direct weer te laten eindigen. Dat is een administratieve excercitie die verder geen zoden aan de dijk zet.
Reageer
Naam: J. Bolte , van Yacht (datum: 28-01-2010 09:25)
Dat zou dan wel tamelijk in strijd zijn met de reden waarom we uberhaupt aanhoudingsgronden hebben... Die zijn om te voorkomen dat je gedwongen wordt een onomkeerbaar besluit te nemen terwijl je dat eigenlijk niet wilt vanwege een bepaald gevaar, of een toekomstige ontwikkeling. Vandaar dat er ook staat dat er 'geen grond moet zijn de vergunning te weigeren', want op dat moment moet je ook weigeren in plaats van aanhouden.
Wanneer je wel een reden hebt om te weigeren is er geen noodzaak meer voor de beschermende functie van de aanhoudingsgrond.
De situatie die je dan nog wel krijgt (en waar de post hierboven over gaat) is die waar je een weigeringsgrond HEBT maar er geen gebruik van wilt maken. Door het volgen van een ontheffingsprocedure geef je eigenlijk aan dat je wel wilt meewerken, en dan kun je erover discussieren of de aanhoudingsbescherming weer gaat gelden. Ze zou ook al geldt ze nog steeds volkomen nutteloos zijn, omdat dit plan geen bescherming nodig heeft. Het is geen gebonden beschikking meer. Ook hoef je, wanneer je van mening bent dat de aanhoudingsgrond van toepassing is, niet meer te doorbreken omdat op grond van 3b de aanhouding eindigt bij het voeren van een ontheffingsprocedure. En dat laatste is het hele vreemde aan het verhaal, want waarom zou je eerst iets nutteloos van toepassing verklaren om daarna direct weer te laten eindigen. Dat is een administratieve excercitie die verder geen zoden aan de dijk zet.
![[ S&W Consultancy ]](topics//logo.gif){kind=logo}
![[ Emma Interieuradvies]](topics/index/emma.png)